De nieuwe vliegtaks voor privévliegtuigen loopt op tot enkele duizenden euro’s per passagier. Klinkt stoer, klinkt “eerlijk”, klinkt lekker populistisch. Maar er zit één probleem: ze hebben totaal niet door wie er in die toestellen zitten.

Benzine gaat weer omhoog — 5,5 cent per liter. Waarom? Omdat Den Haag het geld zó hard en zó snel over de balk smijt dat de automobilist opnieuw als melkkoe wordt gebruikt. Het is geen beleid meer, het is een ordinaire geldautomaat.

De Vlaardingse pleegouders Johnny en Daisy zijn veroordeeld tot 8 jaar cel. Acht jaar. Voor gruwelijkheden tegen meerdere pleegkinderen. Misbruik, mishandeling, levens kapot. En toch kiest de rechtsstaat ervoor om deze twee zonder gewetenswroeging over een paar jaar gewoon weer los te laten.

Het Nederlandse wegennet staat op knappen. Files, opstoppingen, versleten viaducten — alles piept en kraakt. En elke keer komt dezelfde reflex uit Den Haag: meer asfalt, meer rijstroken, meer miljarden.Maar laten we eerlijk zijn: dat is pure symptoombestrijding. We hebben géén tekort aan wegen. Sterker nog: er ligt al meer asfalt dan ooit. Het probleem is niet het asfalt — het probleem is alles wat erop rijdt.

Dinsdag staat de verdachte van de moord op Lisa voor de rechter — en natuurlijk komt hij met het standaardscript:“Ik weet van niks, ik had blackouts, ik heb geen actieve herinneringen.”Het is bijna een routinezin geworden. Een reflex. Een excuus waarmee zowel criminelen als politici hun handen in onschuld proberen te wassen.

Lale Gul slaat de spijker precies op de kop: de politiek zit vol met mensen die prachtige praatjes houden, maar nauwelijks ervaring hebben in het vakgebied waar ze wetten over maken. Het is alsof je een slager vraagt om je huis te bedraden, of een timmerman om een operatie uit te voeren. Niemand zou dat normaal vinden — behalve in Den Haag.

Er vliegen hoogwaardige drones boven Eindhoven en Volkel en wellicht binnnekort Schiphol ?— en laten we eerlijk zijn: dit zijn géén speelgoedjes. Dit is professioneel materiaal dat doelbewust het verboden luchtruim binnenkomt. En het gênantste? We hebben geen idee wie het doet.

Een kwart van de studenten in Nederland geeft aan dat ze levensmoe zijn. Niet “een beetje gestrest”, niet “druk met tentamens”, maar écht uitgeput, opgebrand en somber. En toch doet onze samenleving alsof dit erbij hoort. “Studeren is nu eenmaal zwaar.” Onzin. Wat hier gebeurt is een generatie die kapot wordt gemaakt door een stapel problemen die wij zelf gecreëerd hebben.

Laten we ophouden met die mooie praatjes. De trein wordt duurder omdat het kabinet weigert het spoor nog normaal te financieren. In plaats daarvan worden spoorbedrijven uitgeknepen met krankzinnige gebruikstarieven en belastingen waar geen land ter wereld iets vergelijkbaars mee doet.

Die hele formatie is één groot lachertje. We gaan wéér wekenlang zitten kijken naar een tafel vol partijen die amper nog draagvlak hebben. D66 — compleet losgezongen van de realiteit — en een CDA dat electorale zombiepolitiek bedrijft en er inhoudelijk én democratisch niets te zoeken heeft, maar tóch mag aanschuiven.